Playtime

Με κίνητρο μια συνάντηση με κάποιον Αμερικανό αξιωματούχο, ο αγαπητός κύριος Ιλό, συντροφιά με το καπέλο και την ομπρέλα του, περιπλανιέται στον πολύβουο λαβύρινθο του Παρισιού, προκαλώντας, άθελά του, το γνωστό, χαρακτηριστικό χάος... Η ευρωπαϊκή μητρόπολη σφύζει από ζωή, οι τουρίστες έχουν κάνει κανονική επιδρομή, η «μοντέρνα» αρχιτεκτονική του τέλους της δεκαετίας του '60 αναπτύσσεται απειλητικά και τα νέα τεχνολογικά μέσα και gadgets δεν μπορούν παρά να μπερδέψουν και να τρομάξουν τον καλοπροαίρετο, απλοϊκό, στρουμπουλό κύριο. Στα μάτια και στα χέρια του, η αφιλόξενη, ανταγωνιστική, υπερσύγχρονη πόλη και οι αγχωμένοι κάτοικοί της αποκτούν ξανά κάτι από την παιδικότητα, τη σκανταλιάρικη γλύκα της πιο καλής μας διάθεσης, την πιο ηλιόλουστη μέρα της ζωής μας. ...Μήπως και στην πραγματικότητα θα έπρεπε να παραδειγματιστούμε από τον κύριο Ιλό;