Είκοσι χρονών πεθαίνεις

Στη βάφτιση του Μοζαμίλ, ένας υπηρέτης του σεΐχη λιποθυμά την πιο κρίσιμη στιγμή, και ο οιωνός γεννά αυτόματα μια οδυνηρή προφητεία: το παιδί δεν θα ζήσει άλλη μέρα μετά τα είκοσί του χρόνια. Φέροντας το βάρος της κατάρας, ο πατέρας του παιδιού αυτοεξορίζεται, ενώ ο Μοζαμίλ μεγαλώνει στη σκιά μιας αναπόδραστης μοίρας. Άλμα στον χρόνο, και ο Μοζαμίλ, που έχει εντρυφήσει στο Κοράνι, κοντεύει τα είκοσι. Ο ίδιος αντιμετωπίζει με στωικότητα το ριζικό του, ώσπου η συνάντηση με έναν νεοφερμένο στην κοινότητα τού γεννά αμφιβολίες. Ένα υπαινικτικό σχόλιο για τα ασφυκτικά δεσμά της παράδοσης, το οποίο συναρθρώνει μύθο και πραγματικότητα, αμφισβητώντας νομοτέλειες και απόλυτες αλήθειες.